Selena Quintanilla Perez

grusiaa

Selena, właśc. Selena Quintanilla Perez (ur. 16 kwietnia 1971 w Lake Jackson, zm. 31 marca 1995 w Corpus Christi) – meksykańsko-amerykańska piosenkarka, jedna z największych gwiazd muzyki Tejano.

Biografia:
Selena urodziła się w Niedzielę Wielkanocną 16 kwietnia 1971 w Lake Jackson w Teksasie. Była najmłodszym dzieckiem Marcelli i Abrahama Jr. Ojciec przyszłej gwiazdy w latach 1957-1972 był wokalistą zespołu Los Dinos. Pomimo włożonego wysiłku nie odniósł on jednak zamierzonego sukcesu z powodu braku akceptacji ze strony słuchaczy. Dlatego też Abraham wycofał się z muzycznego przedsięwzięcia i poświęcił się rodzinie. Nadal jednak pozostawał pod silnym wpływem muzyki, często śpiewając sobie dawne przeboje. Swoją pasję przelał na córkę Suzette i syna Abrahama III. Dwójka starszych dzieci uczyła się gry na instrumentach - A.B na basie, zaś Susie na bębnach. Selena, mając trzy lata pewnego razu spytała ojca, czemu pomija ją w muzyce. Abraham wytłumaczył córce, że jej czas jeszcze nie nadszedł, lecz dziewczynka zbagatelizowała to i zaśpiewała utwór "Blue moon", który zaliczał się do ulubionych piosenek ojca. Abraham, dostrzegając talent córki, zaangażował ją do rodzinnej kapeli. Mając 6 lat, Selena śpiewała po angielsku i hiszpańsku (hiszpański nie stanowił jednak źródła komunikacji w rodzinie). Gdy miała 9 lat, Abraham założył zespół "Selena y Los Dinos". Owa kapela występowała w, założonej w 1980 roku, restauracji rodziny Quintanilla. Goście byli pod ogromnym wrażeniem głosu Seleny. Sugerowali oni rodzicom, że ich córka pewnego dnia zostanie wielką gwiazdą. Gdy restauracja zbankrutowała, rodzina Quintanilla, nie mając dachu nad głową, wyruszyła do Corpus Christi (stan Texas) i udzielała się na ślubach czy ulicach. Selena wiele lat później wyznała, że zaczęła śpiewać, by zapewnić sobie i najbliższym jedzenie.

Selena nagrała swój pierwszy album w 1984 r. pod pseudonimem "Freddie". Nie został on jednak wydany; oryginalne kopie zakupił Abraham i wydał w 1995 r. na płycie Mis Primeras Grabaciones. Selena stawała się coraz popularniejsza, cały czas podróżowała. Przeszkadzało to w edukacji, więc Abraham wypisał ją ze szkoły gdy była w 8. klasie. Chociaż nigdy później nie uczęszczała do żadnej szkoły, ukończyła szkołę średnią dzięki szkole korespondencyjnej w Chicago.

W 1986 r. kariera Seleny nabrała rozpędu. Wydała album Alpha, później w 1988 r. Preciosa i Dulce Amor. W 1989 r. podpisała umowę z Capitol/EMI Latin. Koncerty Seleny przyciągały coraz więcej ludzi, zespół rozrastał się, dołączył Pete Astudillo, z którym Selena nagrała duety Yo Te Amo i Siempre Estoy Pensando En Ti. Brat Seleny, Abraham III "A.B", był twórcą większości jej piosenek. Wspólnie z Pete'm Astudillo napisali pierwszy wielki przebój Seleny - "Como La Flor".

W 1988 r. młodziutka wokalistka po raz pierwszy spotkała Chrisa Pereza. Rodzina Seleny wynajęła go w 1990 roku, gdyż zespół potrzebował gitarzysty. Wkrótce też młodzi zakochali się w sobie i coraz częściej myśleli o ślubie. Gdy Abraham dowiedział sie o wszystkim, wyrzucił wybranka córki z zespołu. Mimo to Selena i Chris wzięli potajemny ślub 3 marca 1992 roku. Ojciec Seleny po pewnym czasie w końcu zaakceptował młodego gitarzystę jako swojego zięcia.

W 1990 r. fanka Seleny przedstawiła Abrahamowi ideę powstania fanklubu. Była to Yolanda Saldivar. Jej pomysł został ciepło przyjęty. Później często nazywała się ona największą wielbicielką Seleny. Yolanda stała się jej bardzo bliską przyjaciółką, zaś potem - największym wrogiem. Selena wydawała kolejne przebojowe albumy Ven Comingo, Baila Esta Cumbia oraz Entre a Mi Mundo z 1992 r., z którego pochodzą przeboje Como La Flor i La Carcacha. W 1993 r. dostała nagrodę Grammy dla najlepszego meksykańsko-amerykańskiego albumu za płytę Live. Ale to 1994 r. był jej najlepszym rokiem, który sprawił, że stała się supergwiazdą. Wydała album Amor Prohibido, który do marca 1995 r. sprzedał się w liczbie 400000 kopii. Zawierał takie przeboje jak Amor Prohibido, Bidi Bidi Bom Bom, Fotos y Recuerdos, No Me Queda Mas i El Chico Del Apartamento 512. W tym samym roku Selena otworzyła swój butik i salon Selena Itd w Corpus Christi. Jej marzeniem było sprzedawanie odzieży i biżuterii; kochała projektowanie ubrań - sama wymyślała swoje sceniczne stroje. W styczniu 1995 r. otworzyła kolejny salon w San Antonio w Teksasie.

W lutym rozpoczęły się kłopoty z fanklubem Seleny. Fani donosili, że nie otrzymywali pakietów, mimo iż za nie zapłacili. Rodzina Quintanilla poprosiła Yolandę, która była również kierownikiem butików, o wyjaśnienia. Fundusze w bardzo szybkim czasie znikły z konta fanklubu Seleny. Okazało się, że za wszystkim stoi Saldivar, która zdefrauowała te pieniądze. 30 marca Selena poszła się spotkać z Yolandą, chcąc odzyskać m.in. dokumenty. Saldivar przebywała wówczas w motelu Days Inn. Kiedy jednak artystka i jej mąż wrócili do domu tej nocy, odkryli, że wielu dokumentów nadal brakuje. Następnego dnia Selena poszła się spotkać z Saldivar jeszcze raz. Gdy była na miejscu, Yolanda powiedziała jej, że została zgwałcona w Monterey i musi zasięgnąć konsultacji lekarza. Selena zawiozła ją do szpitala, zaś po godzinie wróciły do motelu. Artystka posprzeczała się z Saldivar i powiedziała, że nie może jej więcej zaufać. Gdy Selena zmierzała w kierunku drzwi, Saldivar wyciągnęła pistolet i postrzeliła piosenkarkę. Kula trafiła ją w plecy i wyleciała powyżej prawej piersi. Selena zbiegła do hallu, by wezwać pomoc. Upadła na piętrze, urzędnik zadzwonił po pogotowie. Wezwana karetka zabrała ją do szpitala, gdzie zmarła o godzinie 13.05.

Wiadomość o śmierci Seleny rozniosła się po całym świecie. Piątek, w który zmarła Selena, nazywany jest Czarnym Piątkiem.

Jej album Dreaming of You, komplikacja hiszpańskojęzycznych przebojów oraz nowych anglojęzycznych piosenek, debiutował na pierwszym miejscu muzycznej listy Billboard w Stanach Zjednoczonych.

W październiku 1995 r. sąd w Houston skazał Saldivar za morderstwo, wymierzając karę dożywocia z możliwością zwolnienia najwcześniej po upływie trzydziestu lat.

W 1997 r. powstał film Selena upamiętniający życie piosenkarki. Tytułową rolę odegrała Jennifer Lopez, która została za tę rolę nominowaną do Złotego Globu. Film sprawił, że sława Seleny jeszcze bardziej wzrosła, zaś jej osoba stała się prawdziwą legendą.

W 1999 roku Selena trafiła do Księgi Rekordów Guinessa w kategorii "Najbardziej Dominująca Artystka". W 2005 roku - w 10. rocznicę śmierci piosenkarki, burmistrz miejscowości Corpus Christi ustanowił dzień 31 marca jako "Dzień Pamięci Seleny"

7 kwietnia 2005 odbył się koncert ¡Selena Vive! upamiętniający dziesiątą rocznicę śmierci Seleny. Wystąpili m.in.: Jennifer Lopez, Thalia, Soraya, Juan Gabriel, Gloria Estefan, Paulina Rubio. Zostały wydanie płyty CD i DVD z zapisem tego koncertu.

Dyskografia:
* Selena y Los Dinos (1984) – wznowienie w 1995 r. pod tytułem Mis Primeras Grabaciones
* Muñequito De Trapo (1986)
* Alpha
* And The Winner is... (1987)
* Preciosa (1988)
* Dulce Amor (1988)
* Selena (1989)
* Personal Best (1990)
* 16 Super Exitos (1990)
* Ven Conmigo (1990)
* Entre a Mi Mundo (1992)
* Baila Esta Cumbia (1992)
* Mis Mejores Canciones - 17 Super Exitos (1993)
* Quiero... (1993)
* Live (1993)
* 12 Super Exitos (1994)
* Amor Prohibido (1994)
* Mis Primeras Grabaciones (1995) – wznowienie albumu Selena y Los Dinos z 1984 r.
* Grandes Exitos (1995)
* Exitos Del Recuerdo (1995)
* Selena y Graciela Beltran: Las Reinas del Pueblo (1995)

Wydawnictwa pośmiertne

* Dreaming of You (1995)
* Exitos y Recuerdos (1995)
* Siempre Selena (1996)
* Selena (The Original Motion Picture Soundtrack) (1997)
* Selena Score (1997)
* Selena Anthology (1998)
* All My Hits/Todos Mis Exitos (1999)
* All My Hits/Todos Mis Exitos vol. 2 (2000)
* Selena y Sus Inicios, Vol. 1 (2001)
* Live - The Last Concert (2001)
* Ones (2002)
* Greatest Hits (2003)
* Selena y Sus Inicios, Vol. 2 (2003)
* Momentos Intimos (2004)
* Selena y Sus Inicios, Vol. 3 (2004)
* Selena y Sus Inicios, Vol. 4 (2004)
* Selena Remembered (2005)
* Unforgettable (2005)
* Unforgettable: The Studio Album (2005)
* Unforgettable: The Live Album (2005)
* Unforgettable (2005)